//de hier ingevoerde diapositives in een reeks vertellen vanwege een ander kleurgamma toch weer een ander verhaal dan de oorspronkelijke opnames, het is althans voor de maker een weelde zijn blikken in het scherm wat rust te laten vinden//
Wat ik wil bedoelen met 'zalvende woorden' dat laat ik nog even zweven, de feitelijkheid waar dit verhaal over gaat is dat het menselijk oordeelsvermogen, zo U wilt het onderscheiden van het goede en het minder goede, sommigen willen lezen het verkeerde en weer anderen het kwade, het zij zo, deze kwaliteit van het persoonlijke in het denken van mensen, geen afstand kan houden tot zijn voorwerp van oordeel en evenmin in staat is zichzelf te bekritiseren, het enige dat ik als hoopvolle mededeling in deze kan doen is dat er wél een verandering kan komen in de positieve of negatieve waardering die in het oordeel verschijnt, wat het ons taalgebied, zo men wil de Nederlanden, aangaat: men moet bedenken dat de samenwerking van landen en kulturen in Europa natuurlijkerwijs het effect met zich mee brengen mag dat vijandschappen worden opgeruimd zodat voor de ruimte in het denken die voorheen was ingeruimd voor het negatieve oordeel over anderen, de buitenwereld, in onze tijd er ruimte is ontstaan voor andere objêts d'intérieurs om afwijzend tegenover te staan, derhalve ook dat er een herwaardering kan komen voor gezegden, woordkeuzes en uitdrukkingen die voorheen ervaren werden als met een negatieve lading afgemeten.
//bovendien trok dominee zich hier toch al nooit veel van aan en wanneer het dominee beliefde, of pastoor, dan werd er driftig gezalfd waar dat maar kan, het moge bekend zijn dat zalf een enigszins merkwaardig genezende werking heeft welke vanuit de oudheid tot ons is gekomen, tegenwoordig zijn er uiteraard allerlei zalfjes en zalven en sommigen zweren nog altijd bij uierzalf, anderen hebben altijd een blikje nivea in huis of switzal// Helaas heeft enige tijd de gedachte postgevat dat er een Samuel zou verschijnen die dan natuurlijkerwijs de vorst zou aanwijzen en vervolgens zalven, men leest hierover in het Bijbelverhaal, evenwel het bijzondere is dat van de verdere wandel van deze rechter weinig wordt verhaald in de tekst, zulke opvattingen kunnen soms schrikbarende vormen aannemen in een samenleving, gelukkig is het hiëratisch aanwenden van een helende zalf in de Kerken van Nederland nog altijd een terugkerend gebruik welke ook bij het stervensuur soms wordt opgevoerd om de stervende te helen voordat hij van de wereld heengaat//
Vanuit de oudheid tot in de nieuwe tijd is het een gebruik dat een vorst, priester of oudste, wordt gezalfd, het moge duidelijk zijn dat iemand die een dergelijke roeping kan aanvaarden iets van zijn eigen identiteit achter zich moet laten, a.h.w. aan het leven te versterven heeft, geschiedt deze existentiële toewending niet dan zal de functionaris in zijn ambt geen standvastigheid kunnen betrachten en doorgaans zal hij of zij de functie of het ambt vergeven voordat hij de zending heeft voltooiien mogen....ik bedoel hiermee uiteraard geenszins dat er geen andere vormen van ambtsaanvaarding bestaan of dat men aan een dergelijke roeping maar helemaal niet moet beginnen//
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
je kunt wél reageren maar niet stemmen//#cyclement